Beschrijving
In veel egodocumenten beïnvloedde de jonge Gezelle zijn leerlingen door een grensoverschrijdende, mentale sturing. Met zijn journalistieke retoriek bekritiseerde hij alle sociale vernieuwingen, inclusief de jonge christendemocratie. Hij verdedigde de klassenmaatschappij, genoot van een barokke kerkcultus en integreerde zijn gebruikspoëzie in een repressief paternalisme. Zijn zoektocht naar een culturele identiteit steunde op vormen van taalparticularisme, geschiedvervalsing en religieus fundamentalisme.
Gradueel verwierf zijn lyriek een cohesie-stichtende functie: zijn laagdrempelige natuurevocaties leidden de lezer onvermijdelijk naar een achterliggende geloofsvisie. Zo functioneerde de priester-dichter decennialang als rolmodel in een katholieke, behoudsgezinde en vrouwonvriendelijke samenleving. Hij werd uitgebreid geprezen om zijn creatief taalgebruik, maar was tevens een taalmanipulator die door autocensuur en systeemcontrole een versmallend, propagandistisch lexicon uitbouwde.
In de late twintigste eeuw creëerden het postmodernisme en de secularisering nieuwe referentiekaders die de lezer uitdaagden de gecanoniseerde taal en lyriek in een ruimer perspectief te plaatsen.
- Auteur: Julien Vermeulen
- Technische fiche:
- Uitgave: Guido Gezellekring 2021
- Aantal pagina’s: 416
- Formaat: A5
- Papier: offset 120 gr. Wit
- Afwerking cover: krasvast mat
